Furtka

Soreness

Zza linii drzew wyłonił się wielki,srokaty ogier. Wyprostował się widząc nowego ogiera,parsknął gniewnie. Szybkim kłusem podbiegł do koni. Ustawił w obok klaczy,dotykając ją bokiem. Popatrzył z lekką wyższością w oczach na nowego konia:
-Soreness...-powiedział tylko,wciąż patrząc na konia...

Venus

Siwa skinęła przybyłemu przed chwilą srokaczowi łbem i zlustrowała wzrokiem karego ogiera. Czuła się dość dziwnie, wiedząc, że Soreness jej pilnuje. No cóż, trudno.
- Spotkamy się później. - rzuciła do nowego i wykłusowała z gracją.

Soreness

Potrząsnął łbem,rzucił ostatnie,zaszczytne spojrzenie ogierowi,po czym oddalił się spokojnym kłusem z tego miejsca...
____________
Przywlókł się tutaj. Jego ciało pokrywał pot,krew,piach i ziemia. Wszędzie było widać otwarte rany. Ominął bez słowa ogiera,a swe kroki skierował do furtki,zatrzymał się przy niej i patrzył,patrzył i patrzył,jakby kogoś wyczekując...

Steven

Wszedł na wybieg, poinformowany o incydencie. Rozejrzał się. Oparł ręce na biodrach.

Soreness

Widząc człowieka wzdrygnął się,lecz nie odbiegł,stał tam gdzie stał,nie ruszając się z miejsca. Wpatrywał się uważnie w człowieka...

Steven

Podszedł do konia powoli. Pogłaskał go po chrapach i przy okazji obejrzał. Aj. Rany, rany i jeszcze raz rany.

Soreness

Jęknął cicho. Każdy ruch,choćby najmniejszy sprawiał mu niewyobrażalny ból. Jednak musiał poddać się temu zabiegowi,chcąc dotrzymać obietnicy danej Venus...

Steven

Podszedł do pierwszej z ran. Wyjął z torby wacik, nalał na niego trochę wody utlenionej i począł przeczyszać szramę. Gdy skończył wział się za każdą kolejną, po skończonym oczyszczaniu, owinął go lekkim, miękkim badażem. Klepnął go lekko w szyję. Powinien poczuć ulgę.

*Możesz wziąć to pod uwagę, jako badania*

Soreness

Parsknął zadowolony. Ból nie był już taki silny. Dotknął chrapami chłopaka,po czym wetknął nozdrza do kieszeni,chcąc sprawdzić czy aby jakieś jabłko nie uchowało się do niego...

Steven

Jak zwykle, konie są przewidywalne i wiedzą o nagrodach. Wyjął więc jabłko i na wyciągniętej ręce podał je ogierowi.

Soreness

Schrupał ze smakiem,podany przez chłopaka smakołyk,po czym po raz kolejny,jakby w podzięce dotknął go chrapami,i odszedł,zatrzymując się jakieś 50 metrów dalej...

Venus

Venus obserwowała to wszystko z ukrycia. W końcu podeszła do ogiera i trąciła go chrapami w szyję. Parsknęła przy tym.
- Widzisz, to nic złego. - stwierdziła łagodnie.

Steven

Uśmiechnął się i wyszedł.

Soreness

Popatrzył za oddalającym się człowiekiem,po czym powiedział do Venus:
-Być może to nic złego,ale też nic przyjemnego...-westchnął-...no i będe musiał chodzić w bandażach...

Venus

- Tylko trochę. - pocieszyła ogiera klacz i uśmiechnęła się do niego. - Za to będziesz niedługo całkiem zdrów. - dodała i musnęła ogiera w chrapy. Zapewne nie bardzo pasowało mu to, że nie mógł się do niej przysunąć tak, by stykali się ciałami, w końcu wtedy zapewne odczuwał wielki ból.
- Jeszcze kilka dni. - powtórzyła uspokajająco.