Furtka II.

Emestine

- Nie gustuje w kocicach, słońce. Przymrużyła oczy. Nagle dostrzegła w nim buntownika, pewnego siebie kocura. Po chwili dodała Co robimy? Nuudzi mi się.

Robin

Spojrzał w kierunku , z którego przyszli. Zobaczył że powoli zbliża się Noemi.
-Jak coś wymyślę to Ci powiem.-powiedział do Emestine i uśmiechnął się lekko

Emestine

Dowcipny jesteś... Hm. A ile ci to zajmie wymruczała liżąc futerko.

Noemi

Przybiegła spokojnym krokiem pod furtkę. Podeszła do lampartów i usiadła obok Robina -Po co tutaj przyszedł?- zapytała i skierowała swój wzrok na człowieka stojącego obok furtki. Już raz Michael zabrał ją z wybiegu, teraz nie chciała go opuszczać. W prawdzie to nie był Michael, na pewno. Więc kto? Może.. eh.. jak on miał na imię? Właśnie, może Steven? Znowu jakieś badania? A może zabierze nas wszystkich? Po co tutaj przyszedł? Będzie tak stał cały czas? -myśli krążyły jej po głowie.

Robin

-Jak się dowiem to Ci powiem-powiedział dumny z tego że ktoś w końcu docenił jego poczucie humoru

Emestine

Powtarzasz się... powiedziała po czym obeszła Noemi mrucząc: Skąd mam wiedzieć? Nie znam go, nie chcę poznać, wywołuje u mnie odruchy wymiotne. Nie lubię ludzi. Boję się ich. stanęła za Noemi. Dostrzegła jej ogon i zaczęla się nim bawić.

/sorry Steven ;3/

Noemi

Noemi mruknęła. -Aha.. powinnaś przezwyciężyć strach. Ludzie się czasem przydają.- spojrzała za siebie, na Emestine.

Emestine

Emes przeszła bliżej przodu kocicy... Dałam sobie radę w dzikiej dżungli jako mały kociak to dlaczego nie miałabym sobie dać rady tu, gdzie rzucają mi jedzenie pod nos? uśmiechnęła się lekko.

Noemi

-Każdy z nas dałby sobie radę bez ludzi, w pewnym sensie. Przecież ktoś musi ci rzucać to jedzenie, prawda? Jeśli coś ci się stanie, nie wiem.. złamiesz łapę. Kto ci tutaj pomoże? Człowiek. Jeśli nawet uciekniesz z zoo, to gdzie? Na polach i w lasach bywają ludzie z podopiecznymi. Jeśli boisz się ludzi, to tam raczej nie uciekniesz, nawet nie tylko z tego powodu, ale też prędzej, czy później ktoś cię tam zauważy, albo po prostu zaczną cię tam szukać. O mieście to już szkoda gadać.- powiedziała i odwróciła łeb przed siebie. Zauważyła, że Emestine zajęła się "polowaniem" na jej ogon, więc zaczęła nim poruszać to w prawo, w lewo, to w górę, lub w dół.

Emestine

dół przez ó. xD

Wiesz.. Zawsze mogę Was zjeść. popatrzyla na Robina *On byłby smaczniejszy..* pomyślała mrużąc delikatnie oczy.

Noemi

Uśmiechnęła się niemal niezauważalnie. -Ach.. doprawdy? Nie byłabym tego taka pewna.- powiedziała i spojrzała kątem oka na Emestine.

Emestine

// a ja bym byla! xD

Skończmy, bo mało przyjemne to sie robi odeszla kilka kroków i usiadła. Co robimy? Robin, wymyśliłes coś? zapytała

//teraz poczekamy. gdzie on polazł? >.<

Noemi

//nie wiem xD//

-Jak uważasz. Lecz ciekawa jestem, czy byłabyś zdolna zjeść lamparcie mięso.- powiedziała i poruszyła nosem. -Ale wróćmy do przyjemniejszych tematów.- powiedziała i zamyśliła się na chwilę, po czym wstała, połaziła trochę po wybiegu i wróciła na miejsce.

Emestine

/ Robin wracaaaaaaj. O. najlepiej bylby gdyby dał GG ;/

Co masz na myśli mówiąc przyjemniejszych? zapytała z zaciekawieniem. Podrapała się po uchu. Przewrocila się tym samym na grzbiet i leżała tak machając końcem ogona. ;3

Noemi

-O czymś co nam obu i Robinowi odpowiada.- powiedziała, a jej oczy przybrały wygląd znudzonych. W końcu, nie mieli na tym wybiegu nic ciekawego do roboty.