Jaskinia

Serenade

Spojrzała na niego lekko zadziwiona, bowiem spodziewała się, że tak łatwo jej nie wypuści. Niemniej jednak, wysunęła się z groty, lekko się o lwa ocierając, choć starała się tego uniknąć.
- Jednakże odpowiem ci na pytanie.. Grzeczne dziewczynki idą do nieba, a niegrzeczne tam, gdzie chcą. Ja przyszłam tu. - mruknęła, wznosząc wzrok ku niebu.

Simba · Gość

- Czyżby to znaczyło, że jesteś jedną z tych drugich, madame? - zapytał nonszalancko Simba. Z głębi jego gardła wydobyło się ciche mruczenie. Wielki, mruczący lew bardziej przypominał teraz oswojonego domowego kotka.

Serenade

Zwróciła w jego stronę łeb.
- Bynajmniej. - rzuciła, uśmiechając się nieznacznie. Przechyliła łeb, słysząc pomruki, jakie z siebie wydobywał. Nonszalancko machnęła ogonem i przeciągnęła się.

Simba · Gość

Lew trącił pyskiem nos samicy i popatrzył na nią, uśmiechając się. Spodobała mu się. To znaczy, spodobała nie jako matka jego młodych, ale jako lwica. Przyjemnie było mu z nią przebywać. Fakt, że gdyby zgodziła się i na to pierwsze, zapewne by nie oponował, ale nie zamierzał sam niczego proponować ani zaczynać. Właściwie na razie łatwo mu było stwierdzić. Gorzej, gdy przyjdzie właśnie ten czas, wtedy pewnie inaczej zaśpiewa.

Serenade

Ona zaś pozostawała wciąż niedostępna, obchodziła się ze wszystkimi wokół zdawkowo - od pamiętnych czasów taka była i nie zapowiadało się, by miało ulec to zmianie. Zaledwie kilka razy w życiu wysiliła się na milszy gest wobec innych, co było cenne na miarę złota. U niej.
- Pewnie o wiele bardziej orientujesz się w tutejszych sprawach.. Powiedz mi, są tu inni? - zagadnęła, z przymrużeniem oka przyjmując jego zaczepki.

Simba · Gość

- Para, zajęta dość sobą. - stwierdził Simba, rozmyślając o tamtym spotkaniu. - Bazyliszek i Nutella. On jest spokojny, ona zaś wystraszona, przynajmniej bała się mojej osoby. - przypomniał sobie dokładniej, jak przyszła go powitać.

Serenade

Usiadła, odwracając się w jego stronę, patrząc doń z lekkim rozbawieniem.
- Bała się? Ciebie? - wymruczała, tonem nieco przesączonym kpiną - która miała na celu sprowokowanie lwa.

Simba · Gość

- Owszem, choć na ogół nie jestem groźny. Może tylko czasem. - odpowiedział spokojnie lew i zmrużył oczy. Ziewnął przeciągle, nieco zmęczony tą całą przeprowadzką. Właściwie nie rozumiał, jak Nutella mogła się go bać.
- Oczywiście potrafię obudzić w sobie bestię, o to się nie martw. - mrugnął do lwicy.

Serenade

- Ciekawe.. - mruknęła jedynie, bezceremonialnie machając mu ogonem przed pyskiem. Wnet jednak zrozumiała swój błąd - położyła po sobie uszy i ponownie przecisnęła się przez szczelinę, pomiędzy samcem a wejściem jaskini. Stanęła pod ścianą, rozważając swą sytuację - czy zrobiła jeszcze gorzej czy lepiej XD

Simba · Gość

Simba kłapnął szczękami w powietrzu i przysunął się bliżej do lwicy, uśmiechając się. Tym razem zagrodził jej przejście z jaskini, zrozumiał jej gest raczej jako początek do jakiejś gry, tak więc chwycił ją za szyję, uważając, by nie wyrządzić samicy wielkiej krzywdy. Teraz już wydawał z siebie płynne basowe pomruki, oczy samca były zaś lekko przymrużone.

Serenade

Obnażyła kły, nie wydobywając z siebie jednak żadnego dźwięku. Jedną z łap oparła na piersi lwa, jakby chcąc go odepchnąć - dwie łapy byłyby w tym bardziej pomocne, ale wolała.. ustać.

Simba · Gość

Samiec posłusznie odsunął się, w dalszym ciągu jednak będąc blisko niej. Nie zamierzał odblokować przejścia po tym, gdy, jak sądził, dała mu wyraźne przyzwolenie.
- Czyżbyś właśnie nie wyraziła zgody, madame? - zapytał, starając się nie okazywać zdziwienia.

Serenade

Postawiła łapę na ziemi, chowając równocześnie kły. Zadziwiająco lekko dał sobie spokój - nie spodziewała się tego po lwie, przyzwyczajona, że o swoje bić się było trzeba. Sama teraz stała zdezorientowana, podobnie jak on.
- Może tak, może nie. - odparła wymijająco, spoglądając w bok. W sumie sama nie wiedziała, czego chce - Simba okazał się być inne, przez co.. dalsze kroki stawały się kuszące.

Simba · Gość

- Spełnię każde twe życzenie, piękności. - oznajmił łagodnie lew. Nie chciał narzucać się samicy, wolał poczekać, aż ta się zgodzi. Może nawet i nie, jakoś to przeżyje, chyba. Delikatnie otarł się o nią łbem i uśmiechnął lekko.

Serenade

- Podczas.. też dałbyś radę zachować zimną krew, jak teraz? - zapytała, z jawnej ciekawości. Jego osoba zaczęła ją intrygować. Pacnęła go lekko łapą w łopatkę, gdy się o nią otarł. Nie, nie przeszkadzało jej to, ale ona tak miała. Każda gra, jaką toczyła, była szybka, ostra i.. bez hamulców.