Jaskinia

Serenade

Położyła łeb na łapach, mrużąc oczy i ruszając się nieznacznie na boki, a także w przód i tył, dopasowując się do ruchów lwa. Trudno było stwierdzić, czy jej się to podobało, czy nie - jej pysk bowiem zupełnie nic nie wyrażał, choć niewątpliwe, że jednak obecna sytuacja jej nie przeszkadzała.

Simba · Gość

Simba poczuł, że zaraz dojdzie do najważniejszego momentu. Jeszcze mocniej ścisnął zębami skórę lwicy i objął łapami jej boki. Mruczenie przybrało na sile, odbijało się echem po całej jaskini. Samiec zaczął wykonywać brutalniejsze ruchy. Gdy biały płyn wypełnił wnętrze Serenade, puścił jej skórę i zszedł na ziemię. Podszedł do pyska samicy i bardzo delikatnie dotknął jej nosem, jakby była tak krucha, że mogłaby się inaczej rozbić.
- Wybacz mi, to jest silniejsze ode mnie. Dlatego nienawidzę siebie za to, że jestem lwem i nie potrafię się powstrzymać. Przepraszam. - stwierdził cicho, wbijając wzrok w ziemię. Nienawidził swojej natury, od zawsze starał się walczyć ze słabościami, ale nie potrafił, nie miał tyle silnej woli.

Serenade

Gdy ruchy lwa przybrały jeszcze bardziej na sile, wiedziała, że zaraz nadejdzie ten moment;z jej piersi wydobywało się także coraz donośniejsze porykiwanie. Gdy lew z niej zszedł, położyła się na boku, uspokajając oddech. Faktycznie była nieco poobijana, przeliczyła się, ale nie miała powodu, by wyrzucać to Simbie.
- Daj spokój. - mruknęła, dotykając łapą jego nosa.

Simba · Gość

Westchnął cicho, patrząc lwicy w oczy.
- Kiedy nie potrafię. Nie chcę nikogo krzywdzić niechcianymi dziećmi. Pomogę ci. To jednak niczego nie zmienia. Jestem zbyt słaby. - jęknął. Zamknął oczy. Czuł się tak... głupio? Tak, to było chyba to.

Serenade

- Eej, bo zaraz i we mnie wywołasz wyrzuty sumienia. - ostrzegła go, podnosząc się. Otarła się o jego szyję, zadzierając łeb w górę. Chciała odpędzić od niego te złe myśli, nic więcej.

Simba · Gość

- Nie mów mi, że nie uważasz mnie za potwora. - mruknął Simba, dopiero teraz otwierając oczy. Westchnął i wyprostował się. Postanowił zostawić smętne rozmyślania na potem.
- Serenade, mam nadzieję, że potrafisz mnie zrozumieć. Nie chcę, byś miała o mnie złe zdanie. - uśmiechnął się nikle i potrząsnął okazałym łbem.

Serenade

- Gdybym wiedziała, że teraz będziesz mi tu robić wywody, to bym ci się nawet nie pozwoliła dotknąć.. To miało ci sprawić przyjemność, dobrze? - wymruczała, dotykając go nosem w podbródek. Nic nie miała mu za złe i niech tak pozostanie.

Simba · Gość

- Tobie przy okazji też sprawiło? - zapytał samiec. Na jego pysku pojawił się niewielki uśmiech. Nie chciał irytować samicy, ale dobrze wiedział, że na wyrzuty sumienia przyjdzie czas, gdy zostanie sam.

Serenade

- Sprawiło. - odparła lakonicznie, machając ogonem na boki. Po opadnięciu adrenaliny miała ochotę na jeszcze coś.. Niekoniecznie kolejne zbliżenie, ale chociażby polowanie czy durną, "szczeniącą" zabawę. Niewola jednak w pewnym sensie to ograniczała.

Simba · Gość

Położył się na plecach. Popatrzył z dołu na samicę.
- Jesteś niezwykła, jedyna w swoim rodzaju. - odezwał się cicho. Pewnie i tak słyszała.