Mały lasek

Zafrina

Wbiegła dzikim galopem. Miała ochotę komuś przywalić, a mianowicie dwóm osobom: ojcowi jej dzieci - Sorenessowi i jego partnerce - Venus. Była tak wściekła, że podeszła do jednego z drzew i z kopnęła je z całej siły. Pękło z trzaskiem.

Hunter · Gość

Hunter jakoś doszedł do lasku i stanął w jego głębi. Krwawiące rany na całym ciele piekły żywym ogniem, a ogier nie miał do kogo zwrócić się z pomocą. Był dodatkowo cały powalany błotem.

Soreness

Kulejąc doszedł do granicy lasu. Widząc Zafrinę i Hunter'a jęknął cicho. Tak...dwójka koni które uwielbiał...
Ból,który kilka godzin temu można było przysłonić,teraz był nie do zniesienia. Oparł się o najbliższe drzewo. Sierść jego była uwalana błotem,piaskiem i krwią. Widoczne były dość głębokie rany,grzywa i ogon były pozlepiane od krwią. Przyrodzenie piekło strasznie,przez uderzenie,które niedawno dostało. Spojrzał gniewnie na ogiera,potem przeniósł wzrok na klacz...

Zafrina

Zobaczywszy oba ogiery tylko wzniosła oczy ku niebu. Nie zamierzała Sorrenesowi którego niezbyt lubiła. Ale co zaszkodziło pogadać z tym nowym. - Nie umiecie spokojnie porozmawiać? - Powiedziała z irytacją do nieznajomego zupełnie ignorując Sorenessa.

Hunter · Gość

- ciężko jest normalnie rozmawiać z takim ogierem. - usprawiedliwił się Hunt, który ujrzał przed chwilą obcą mu klacz. Zastrzygł uchem i przyjrzał się jej.
- Hunter. - rzucił w przestrzeń.

Zafrina

- Wiem coś o tym. - Tak też miała problem żeby rozmawiać z tamtym ogierem. - Zafrina jestem.

Soreness

Zaśmiał się ironicznie:
-Z jakim?-zapytał spokojnie
Machnął ogonem kilka razy,ignorując klacz...

Venus

Siwa wgalopowała do lasu i stanęła niedaleko wszystkich, ciekawa, dlaczego roi się tu od innych koni. Popatrzyła na resztę koni i podkłusowała do swojego partnera. Pocałowała go w chrapy i mrugnęła doń.
- Coś mnie ominęło? - zapytała go ze zdziwieniem, jeszcze raz spoglądając na resztę koni. Niezłe zbiegowisko.

Soreness

-Nic...Właśnie czekam na wyjaśnienie pytania,jakim jestem ogierem...-popatrzył wyczekująco na Hunter'a.
Kiedy przestąpił z nogi na nogę,skrzywił się. Z ran nie przestawała płynąć powoli krew,a ból z każdą minutą narastał...

Venus

Klacz dopiero teraz zauważyła poważne obrażenia ogiera.
- O co poszło? - zapytała, starając się, by jej głos zabrzmiał możliwie jak najbardziej neutralnie. Martwiła się o srokacza, to fakt.

Soreness

Uśmiechnął się ironicznie,nie do niej,lecz do ogiera:
-O nic...o nic ważnego...
Machnął spokojnie ogonem...wciąż patrząc przenikliwym wzrokiem na ogiera...

Venus

- To jak wytłumaczysz te rany? - rzuciła ostro, marszcząc brwi. Zupełnie zapomniała, że nie powinna się tak unosić. Wystarczył widok krwi ogiera, a ona już powoli wpadała w szał.

Soreness

Westchnął,zamknął oczy,a kiedy je otworzył patrzył już na Venus:
-Walczyłem...tylko tyle...-uśmiechnął się do niej...

Venus

- Tylko? - zapytała ostro. Jakoś nie zwróciła uwagi, że wrzeszczy na o wiele większego od siebie ogiera, i to przy innych koniach. - Tylko? - powtórzyła nieco wyższym głosem. - O co poszło?

Soreness

Położył po sobie uszy,patrząc łagodnie na Venus:
-Hej spokojnie...Walczyliśmy...ponieważ...ponieważ...-usiłował sobie przypomnieć o co tak naprawdę poszło-...dla rozrywki?-spytał sam siebie,nie wiedząc co powiedzieć...