Ukryta grota w wodospadzie

Steven

Wyciągnął rękę ku samcowi. Wciąż jednak niepewnie.
-Nie zrobie ci krzywdy.

Nutella

Lwica dostrzegła jedzenie przy furtce. Chciała tam pójść ,ale bała się zostawić młode same w jaskini, nie wiedziała co zrobić...

Kovu

Nie czując ciepła taty podniósł głowę zobaczył mame która stal przed grota podszedł do niej potykając się o własne łapy - cio sie stało?? - zapytał zobaczył tatę chiał do niego podbiec ale powstrzymał go widok jakiejś dziwnej istoty obok taty

Nutella

Samica podeszła do lwiątek. Uspokoiła syna mówiąc:
- Tata zaraz przyjdzie - gdy to powiedziała uśmiechnęła się do lewka i pocałowała go w czoło.

Kovu

- Mamo mogę iść do taty prosie - zrobił słodkie oczka nie sposób było odmówić

Nutella

- Wybacz... nie jestem pewna co do weterynarza,sam nie pójdziesz,możesz nie dojść, masz jeszcze za słabe łapy, a z Tobą nie mogę iść, bo nie zostawię Twoich sióstr samych... - powiedziała lwica zmartwionym głosem.

Kovu

- Spokojnie mamo tata mnie przecież obroni jak zajdzie potrzeba - chciał przekonać mamę - a po drugie ja też jestem mocne - powiedział wypinając klatę i stawając w dumnej pozycji - no proszę

Nutella

Lwica się zaśmiała, nie był to jednak śmiech kpiny. Lwica chciała puścić młodego, ale bała się bardzo o niego... nie wiedziała teraz co robić, z jednej strony samiec powinien być samodzielny, a z drugiej strony młody jest jeszcze za mały na samodzielne wędrówki...
- Nie możesz chwilę poczekać? tata tylko poszedł na chwilę, sprawdzić czy ta dziwna istota nie zrobi nam krzywdy - odparła samica, - nie wiem co bym zrobiła jakby komuś z Was coś się stało...

Kovu

-Właśnie o to chodzi mamo chcę zobaczyć tą dziwną istotę z bliska jestem lwem dam sobie rade muszę być samodzielny - powiedział nieco poważnym tonem ,rykął co w jego wydaniu wyszło bardzo pociesz nie chciał tym pokazać mamie że się nie boj i da sobie radę - no proszę

Nutella

- No... dobra, ale pamiętaj, żebyś nie zbliżał się zbyt blisko tej istoty i abyś nie szedł nigdzie dalej niż jest tata - powiedziała lwica z troską w głosie...

Kovu

Już był parę metrów od groty - tak tak mamo - rzucił biegnąc dalej widział że tata był zarz obok tego stworzenia był około 2 metry od taty położył się w trawie przyczołgał kawałek tak ze nie było go prawie widać przynajmniej on tak sądził pewnie wyszło mu to bardzo śmiesznie ale nadal leżał w trawie w takiej pozycji jak by zaraz miał skoczyć na ofiarę - psss tato mogę się pokazać - zapytał na tyle cicho żeby tylko Bazyl mógł go usłyszeć postawił uszy nasłuchiwał odpowiedzi ojca

Steven

Rękę trzymał wciąż w tej samej pozycji przed lwem. Wykonywał tylko drobne i powolne ruchy.

Nutella

Samica czujnie obserwowała każdy ruch ze strony syna i tego dziwnego stworzenia...

Stella

Otworzyła powoli oczka. Przyczołgała się do mamy , to miała zdecydowanie lepiej opanowane niż chodzenie.
-Mama... co tata tam ? wymamrotała tylko tyle , bo nie umiała jeszcze formułować zdań tak dobrze jak Kovu.

Nutella

- A nic, zaraz powinien wrócić - samica uśmiechnęła się do Stelli, w chwilę później nie wytrzymała i powiedziała do swych dzieci:
- Zaraz wracam...
Pobiegła w stronę furtki
*furtka*