Leśna jaskinia Robina

Robin

Jest to niezbyt duża jaskinia , schodząca nieco pod ziemię. W niektórych miejscach skały tak duże że nawet lew mógłby się na nich wygodnie rozłożyć , a co dopiero lampart. W niektórych miejscach wyściełana trawą ,
Wewnątrz mniej więcej tak:

Z zewnątrz:

Widok z środka:

Robin

Przybiegł. Spojrzał czy Noemi już przybiegła. Uśmiechnął się i czekał na to co powie.

Noemi

Stanęła, przed jaskinią. -Jakie cudowne miejsce- powiedziała z uznaniem. -To twoja jaskinia?- zapytała.

Robin

-Tak , moja. Chodź do środka , oprowadzę Cię Powiedział powoli wchodząc do środka.
-Tu jest legowisko Mówił pokazując na miejsc wyłożone sianem
- Tu moja kryjówka wyjaśnił pokazując na szczelinę , w której ledwo co zmieści się lampart.
-A to miejsce , które pokażę tylko tobie-kryjówka na mięso...na razie pusta Wsadził nos do szczeliny , która wydawała się być stworzona do przechowywania pożywienia.
-I jak się podoba ? Zapytał z dumą patrząc w oczy Noemi

Noemi

-Po prostu jaskinia idealna!- powiedziała z podziwem. -Kiedy ją znalazłeś?- zapytała patrząc na Robina.

Robin

-Kiedy Ciebie nie było odpowiedział z uśmiechem.
-Rozgość się-powiedział siadając na jednym z kamieni

Noemi

Uśmiechnęła się. Usiadła przy wejściu i rozglądała się po jaskini, co jakiś czas spoglądając na Robina.

Robin

Ziewnął , lecz wcale nie chciało mu się spać. Położył się i oparł głowa na łapach Zaczęła nudzić go cisza.
-Lubisz mnie ?-zapytał nie odrywając łba od łap. Przeniósł tylko na nią wzrok

Noemi

-Tak, bardzo- powiedziała i uśmiechnęła się. -A ty mnie lubisz?- zapytała.

Robin

-Ba i to jak Powiedział i uśmiechnął się. Po chwili zaczął się zastanawiać co by tu robić
-Co chcesz robić ? zapytał chwytając się ostatniego koła ratunkowego zanim zanurzy się w otchłani nudy

Noemi

-Hmm.. może, niee.. nie wiem, chociaż...- bąkała tak przez chwilę. Zastanawiała się, zebrała myśli. -Może wyrwiemy się z wybiegu? Hm? Uciekniemy, a potem wrócimy..- zapytała. To prawda, była spokojna i posłuszna, ale do czasu.. nuda to był jej wróg. Potrzebowała rozrywki, jakiegoś ciekawego zajęcia.

Robin

-Świetny pomysł ! zawołał. Poderwał się od razu
- Wrócimy zanim ktokolwiek się zorientuje Powiedział i poszedł w kierunku furtki.

*furtka*

Meredith

Młoda, dość dobrze zbudowana, choć jednocześnie drobna pantera przechadzała się po terenach klatki. W pewnym momencie wyczuła zapach jakiegoś samca. Momentalnie otworzyła szerzej oczy i nadstawiła uszu, postanawiając, że dojdzie do miejsca, gdzie zaczyna się trop. Tak też zrobiła. Z nosem przy ziemi potruchtała przed siebie. W końcu znalazła się... w jakiejś jaskini. Stanęła w najciemniejszym kącie. Poczuła zapach samicy i zmarszczyła z obrzydzeniem nos. Jednak nie mogła nigdzie wyczuć tego, co oznaczałoby ruję. To chyba dobrze, może nie byli tu w celu dla niej wiadomym. W każdym razie nie zauważyła żywej duszy, więc przysiadła na zadzie i tak ukryta czekała na lokatora.

Robin

Wszedł , a tam... niespodzianka. Obca kocica siedzi cobie jakby nigdy nic w jego lokum. Trochę go to zdenerwowało , ale po chwili złagodniał. Wyczuł bowiem zapach rui. Już pierwszy samczy odruch , ale nagle ta myśl o Noemi. E tam , to przyjaciółka , za rozmowę na pewno nie będzie zła. Podszedł i zagadał
-Witaj , jak Cię zwą i skąd się tu wzięłaś ? Nie widziałem Cię tu przedtem.

Meredith

Pantera momentalnie poderwała się z miejsca. No tak, zapomniała, że nie tylko ona dobrze widzi w ciemności i ma tak dobry węch. Czasem popełniała głupie błędy. Do tego przez ruję na pewno było czuć, i to z daleka. No, w każdym razie tak sobie na niego popatrzyła i zamruczała cicho. Na jej pysku pojawił się uwodzicielski uśmiech. Mrugnęła do niego kokieteryjnie i z niewinną miną stanęła bokiem, zadem bliżej pyska, żeby go nieco podrażnić, jak to ona lubiła.
- Hej, kotku. Meredith mnie zwą. - odpowiedziała tonem, który wyraźnie oczekiwał odpowiedzi. Resztę wypowiedzi zignorowała, patrząc spod półprzymkniętych powiek na drugiego lamparta. Całe szczęście, że był sam.