Grota

Silver Shadow

//Gomen za PpP... c.c

Weszła, dysząc ciężko. Łapy jej drżały. Chwiejnym krokiem doczłapała do swojego legowiska w najciemniejszym kącie groty, po czym położyła się tam, przykrywając nos ogonem.
Blah blah blah, w kilka minut później obok niej leżały już trzy szczenięta. Dwa burawe, i jeden - o zgrozo - czarny. Spojrzała na czarnucha krytycznie.
"Jak się Aslan dowie... Kyaaaaa~!"
Zakryła tych Jeźdźców Apokalipsy ogonem, kładąc łeb na wyciągniętej przed sobą przedniej łapie. Po chwili zamknęła oczy i zasnęła.

Aslan

Był już przy grocie. Wszedł do niej powolnie. Aslanie, nie umiesz oceniać sytuacji. - Sam skarcił się w myślach. Uśmiechnął się do Shadow. Położył się obok niej. Nic nie mówił, nie chciał jej budzić.

Silver Shadow

Uśmiechnęła się nieznacznie przez sen. Uchyliła powieki, rozglądając się mętnym spojrzeniem dwukolorowych ślepi po grocie. Jej wzrok zatrzymał się na Aslanie.
- Ohayo~ - uśmiechnęła się, składając uszy na płask.

Aslan

-Hej.
Spojrzał na 'kulki' leżące obok jej ogona.
-Śliczniochy małe....

Silver Shadow

Przesunęła nosem po burym karku Silat. Pierwszy raz czuła coś tak delikatnego... No, twoje życie drastycznie się zmieni, Szadziu! Wyprostowała się, z wyraźną dumą spoglądając na Aslana. Skierowała uszy do przodu.

Omael

Wypiszczał coś niewyraźnie, kręcąc się. Ziewnął, nosem wypychając kochane siostrzyczki z legowiska mamy. Uśmiechnął się, baaardzo z siebie dumny.
Tak, Omael to perfidne dziecię.

Silver Shadow

Spojrzała na Omaela spod na wpół przymkniętych powiek.
- Omael! - warknęła. Podniosła się i przeciągnęła. Łapą wgarnęła młode wadery na leże, a czarnego szczuna posadziła na półce skalnej, by mieć go na wysokości oczu.
- Wredne dziecię... - mruknęła.
"Jak Armageddon..." - dodała w myślach.

Omael

Zaczął piszczeć wniebogłosy i jako-tako czołgał się w poszukiwaniu "mamy". Przez przypadek zsunął się z półki nie wiedząc co się dzieje tak się wydarł, że jakby w grocie było szkło, to całe by popękało. Słodko, nie?

Silver Shadow

Stuliła uszy, słysząc niemożebny pisk. Złapała szczeniaka wpół i położyła go delikatnie - jak na starą Shad - obok sióstr. Ach, jakże ona teraz żałowała, że pod łapą nie miała taśmy klejącej! Byłoby cicho...

Aslan

Zaśmiał się widząc poczynania Omaela. Może dziwił go fakt czarnego szczenięcia. Ale nie miał zamiaru psuć takich chwil. Ułożył się obok szczeniąt, z lewej strony, tworząc pewien kojec.
-Mały zadzior.
Skomentował poczynania młodego.

Silver Shadow

Zmrużyła oczy, wychwytując nieco podejrzliwe spojrzenie wilka. Uśmiechnęła się lekko.
- Pewnie dziwisz się, dlaczego on jest czarny... - zaczęła, kładąc się. Ziewnęła, zakrywając lewą łapą pysk.
- Mój ojciec był czarny... - dodała, krzyżując przed sobą łapy. Shadow była doskonałą aktorką, to trzeba jej było przyznać.
Z reszta, Aslan nie mógł znać jej rodziny.

Aslan

-To nie jest ważne.
Czuł tu pewien podstęp. Może to podejrzenie było maluteńkie. Ale było. Nawet jeśli się o tym dowie, to i tak nic nie zrobi. Zaakceptuje to, mimo tego, po czyjej stronie Omael stanie.

Silver Shadow

Przeciągnęła się leniwie. Spojrzała na szczeniaki, wciąż śpiące. Zmrużyła lekko oczy. Trochę ją to zaniepokoiło. Dziś powinny już otworzyć oczęta i pełzać po całej grocie. A tu co? Nic. Zastrzygła uchem.

Omael

Ocknął się z letargu i rozejrzał. Tak, po raz pierwszy Omael otworzył oczy! Uśmiechnał się, po czym podciągnął pod siebie łapy. Wyprosotwał je szybkim ruchem, chcąc się wybić. Jednakże mięśnie jeszcze nie te, a czarny szczeniak zarył noskiem w ziemi. Zapiszczał.

Silver Shadow

Uśmiechnęła się pobłażliwie, patrząc na Omaela. Podniosła go i przytuliła do siebie, by przestał piszczeć.
Oho, czyżby w Shadow wreszcie obudził się instynkt macierzyński, którego tak właściwie nigdy nie miała...?
Cóż, wątpię. Z pewnością chodziło jej tylko o to, by szczeniaka uciszyć jak najszybciej.